วันอังคารที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

กลอนกวนกวน


...ไม่มาวเหล้าแล้วยัง..จะมาวเบียร์
เฮ้อ!! เวงกำ อะไรเนี่ย..อาเฮียจ๋า
เอาแต่มาวเพลิดเพลิน..เจริญตา
เดี๋ยวเหอะน๊า..กลับมาล่ะน่าดู


...อยากมาวเหล้า..มาวเบียร์..ก็มาวไป
กลับมาบ้านเมื่อไหร่..เป็นได้รู้
จะยืนคอย..รอรับหน้าประตู
พร้อมอาวุธเคียงคู่..สากกะเบือ!!!


            พฤติกรรมของนักแชท




กลอนตลก


ตดดีๆ มีศิลป์กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็นดังป้าดสาดเป็นฝอย
ตดอุบาดกากกระเด็นเหม็นทั้งซอย
ตดอร่อยตดเป็นเพลงบรรเลงเพลิน
ยามได้ตดสดชื่นระรื่นตูด
ยามได้สูดกลิ่นตดชั่งสดใส
ยามเก็บกฎไม่ได้ตดหดฤทัย
ยามเจ็บใจเมื่อได้ตดสดชื่นเอย ....

 
อนิจาหน้าหนาวสาวนอนตด
เหม็นไปหมดทั่วมุ้งยุงบินหนี
ยามได้ตด สดชื่น ระรื่นตูด
ยามได้สูด กลิ่นตด ช่างสดใส
ยามอยากตด ไม่ได้ตด หดหู่ใจ
โธ่ อุ๊ย ตาย เผลอตดแรง ขี้แตกเลย
ตดของเรา รุ่นเก่า เป็นเสียงเบส
มีบางวัน เหมือนทรัมเปต ที่แผดเสียง
ส่วนคืนนี้ ที่รัก ต้องคอเอียง
เพราะตกเตียง ด้วยตดเรา เป่ากระเด็น
พูดเรื่องตด เราคอหด ตดเกือบหาย
ตดไม่ดี ไม่ยอมถ่าย ไม่เป็นผล
อยากจะตด ต้องตดให้ ได้ยินยล
ว่าตดเรา ออกจากก้น พ่นสวยงาม
ตดให้ดัง จังหวะ ชะชะช่า
ตดดังกว่า ต้องแรง แบบแทงโก้
ตดแนวใหม่ ใช้แร็บ แต็บแต็บโชว์
ตดแบบเก่า แนวโก๋ แบบโคชรา
ตดของผม ดมได้ ไม่มีเสียง
ไร้สำเนียง รบกวน ชวนสยอง
แค่มีกลิ่น เล็กน้อย ให้คอยมอง
เราช่ำชอง ตดขมิบ กว่าสิบปี
ตดในตุ่ม ทุ้มเสียง เคียงเสนาะ
ตดในตู้ คงเพราะ แต่เก็บเสียง
ตดในลิฟท์ ขมิบแผ่ว แว่วสำเนียง
ตดแล้วเถียง ว่าเราป่าว คงเข้าที
ตดแล้วปล่อย ลมหวน ให้ชวนหาว
ตดแล้วนั่ง ดูดาว ยามคราวเหงา
ตดแล้วนั่ง อุดตูด ปู้ดเบาเบา
ตดแล้วเรา นั่งเศร้า เหงาคนเดียว

ไม่มาวเหล้า แต่เรายังมาวเบียร์
อีกสาวเชียร์ ก็น่ารัก เป็นหนักหนา
ได้ทั้งมาวได้ทั้งเพลินเจริญตา
แสนหรรษาจริงเรา...ได้มาวเบียร์


เบียร์เย็นๆ ช่วยคลายทุกข์ ที่รุกเร้า
ดับความเศร้า โศกสลด ให้หมดเสีย
สดุดีพระคุณล้ำของน้ำเบียร์
ดีกว่าเมียที่บ้านบานตะไท...เอิ้กๆๆ


กลอนตลก เรื่องเรียน


ปาเจรา วีดีโอโหตุ โทรทัศน์สรา ตำราบ่สน
ข้าฯ ขอเคารพน้อมสักการ แต่โทรทัศนาจารย์ และวีดีโอเอ๊กซ์ ศึกษา
ทั้งวิทยุผู้ประกาศวิชา อบรมจริยา แก่ข้าในกาลปัจจุบัน
ข้าฯ ขอเคารพเทป ทุก ๆ อัน สามม้วน 1 วัน 1 วันเรียน 3 วิชา
ขอเดช เครื่องถ่ายเอกสารมา ปัญญาให้เกิดแตกฉาน
อุตส่าห์มานั่งเรียน ทุก ๆ วัน เรียนไปก็ ปวดกบาล
ฉะนั้นอย่ได้เรียนมันเลย (กราบ)
ปัญญาต๊อกแต๊ก อิโหล่ โต๋เต๋ สอบไม่ o.k. เลยเรียน 8 ปี (กราบ)


ขอให้เงินไหลมากอง
ขอให้ทองใหลมาทับ
ถ้าเรียนนั่งหลับ
ขอให้อาภับเกรด 4จ้า


การบ้านคือยาพิษ
เสาร์อาทิตย์คือสวรรค์
จันทร์ถึงศุกร์ก้องั้น
เพราะทุกวันฉันมีเธอ


ตื่นตอนเช้าร๊บแต่งหน้าทาปากสวย
แล้วตามด้วยบรัชออนสีสดใส
ตบท้ายด้วยมาสคาร่าเด้งโดนใจ
เพื่อมานั่งหลับในห้องเรียนเอย


นักเรียนดีเพราะครูด่า
ครูตายห่าเพราะด่านักเรียน
เพราะฉะนั้นเรามาโรงเรียนให้ครูด่า
ครูจะได้ตายห่าเพราะด่านักเรียน


รักในวัยเรียน
เหมือนจุดเทียนกลางสายฝน
แต่กูไม่สน
กูจากางร่มแร้วจุดเทียน


เรียนไปเรื่อยๆถ้าเมื่อยเราก็โดด
ถ้าครูไม่โกรธเราก็โดดไปเรื่อยๆ


เรียนดีพ่อรัก เรียนรักพ่อตี
เรียนไม่ดีพ่อตบ เรียนไม่จบสลบคาตีน


กลอนตลก ขำๆ


รักแรก คือแม่ข้า
รักรองมา คือแม่โขง
รักนั้นจะจบลง
ถ้าแม่โขง ขึ้นราคา


อยากเป็นตุ๊กตาหมีให้เธอกอด
อยากเป็นทามาก๊อตให้เธอเลี้ยง
อยากเป็นทูตสวรรค์ข้าง ๆ เตียง
อยากเป็นนกเอี้ยงคอยเลี้ยงเธอ


ความรักเหมือนขี้ลอยน้ำ
ปลาม่ายตอดขี้ไม่แตก
เราไม่แยกออกจากกัน


"คนอะไรไม่รู้ดูสวยเริ่ด
เทพธิดามาเกิดเชียวหรือนี่
อกเอวองค์สามส่วนล้วนเข้าที
งามอย่างนี้ใครได้เห็นเป็นต้องตา
ดวงเนตรคมผมสลวยรวยรอยยิ้ม
ปากเอิบอิ่มรูปกระจับรับใบหน้า
อยากจีบเธอเป็นคู่ชมสมอุรา
พอรู้ว่าเธอเป็นตุ๊ดสุดเศร้าใจ"

ความเป็นมิตรนิดน้อยคอยรบเร้า
ยิ่งนานเข้ายิ่งตรึงใจในดวงนี้
ทั้งถ้อยคำและน้ำใจเธอให้พี่
ทำให้มีความสุขทุกเวลา
เฝ้าคำนึงถึงเสมอเธอไม่รู้
ทุกอณูหัวใจไฝ่่ฝันหา
แต่บอกรักเธอได้เพียงสายตา
อยากบอกว่ารักเหลือล้นก็จนใจ


ความเป็นมิตรนิดน้อยคอยรบเร้า
ยิ่งนานเข้ายิ่งตรึงใจในดวงนี้
ทั้งถ้อยคำและน้ำใจเธอให้พี่
ทำให้มีความสุขทุกเวลา
เฝ้าคำนึงถึงเสมอเธอไม่รู้
ทุกอณูหัวใจไฝ่่ฝันหา
แต่บอกรักเธอได้เพียงสายตา
อยากบอกว่ารักเหลือล้นก็จนใจ



 กลอนแอบรัก

รัก...ฉันรัก เธออยู่
รู้...ทั้งรู้ เธอไม่สน
เจ็บ...แสนเจ็บ ฉันก้ออดทน
รอ...เฝ้ารอ จนกว่าเธอจะเห็นใจ
เหงา...สุดเหงา เมื่อเธอไม่มาเจอ
เพ้อ...พร่ำเพ้อ ละเมอหา
คอย...รอคอยเธอ ทุกเวลา
หวัง...เพียงหวังว่า..
...ซักวันเธอจะเห็นค่าคนที่รักเธอ...
 
 
คลิ๊กดูรูป
กลอนให้กำลังจัย

 -ออกเดินทางจากบ้านนอกสู่เมืองใหญ่
ที่ใครๆปราถนามาหาฝัน
ที่ทุกคนเดินเข้าออกทุกๆวัน
เพื่อสมหวังตามฝันอันสดใส
-แต่ยังมีคนมากมายที่ทนทุกข์
คำว่าสุขไม่รู้ไปอยู่ไหน
จากบ้านนอกเข้าไปในเมืองใหญ่
ความสุขใจไม่เท่าอยู่บ้านเรา
-เหมือนตัวผมที่ต้องเดินออกบ้านมา
ต้องจากลาพ่อกับแม่เพราะแพ้รัก
บอกต้วเองเตือนตัวเองจะปักหลัก
ทิ้งความรักที่ผ่านมาให้หมดไป
-จะตั้งใจทำหน้าที่ลูกที่ดี
จะไม่หนีปัญหามาลุมเล้า
จะค่อยๆแก้ไขให้บรรเทา
ด้วยตัวเราด้วยใจที่เข้มแข็ง
-อาจจะทุกข์สุขบ้างบางเวลา
เพราะตามหาประสบการณ์ของชีวิต
ออกเดินทางมาตามฟ้าลิขิต
เพื่อพิชิตความฝันที่ตามหา
-อยากให้พ่อกับแม่และครอบครัว
ไม่ต้องกลัวลูกคนนี้ทำผิดอีก
ต่อแต่นี้ทำอะไรต้องค่อยคิด
จะยึดติดคำพ่อแม่ที่เคยสอน
-อยากกลับไปพร้อมหน้าเหมือนเมื่อก่อน
ที่เคยนอนเกลีอกกลิ่งวิ่งไปมา
อยากอยู่ใกล้พ่อกับแม่ทุกเวลา
แต่ต้องมาหางานทำในเมืองใหญ่.........เขียนไปใจคิดถึง



บ้างพูดคุยเฮฮาประสาเพื่อน
บ้างเลอะเลือนคุยไม่เห็นเป็นแก่นสาร
บ้างเอื้อนเอ่ยออกมาวิชาการ
บ้างจัดจ้านจี๊ดจ๊าดดูปราดเปรียว
บ้างก็พิมพ์ช้าบ้างนั่งเคี้ยวข้าว
บ้างก็mouthแตกกระจายน้ำลายเหนียว
บ้างก็โผล่แล้วหายแว๊บมาแป็บเดียว
บ้างก็เชี่ยวเชิงชาญการพรรณา
บ้างก็มีลีลาวาจาเด็ด
บ้างเปิดfaceเรียกคู่ใจให้callหา
บ้างเปิดดูmantต่างๆที่ค้างคา
บ้างaddหาเพื่อนใหม่ใส่บ้านตน
บ้างก็เปิดไม่นานสัญญานหลุด
บ้างหมดmoodเครื่องโหลดนานพาลสับสน
บ้างเครื่องรวนเพราะใช้นานสุดทานทน
บ้างก็โดนvirusเข้าเศร้าไปเลย


คลิ๊กดูรูป

วันอังคารที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2554

กลอนแบบซึ้ง

ไม่มีแล้วคนนั่งกินข้าวตรงหน้า
ไม่มีแล้ววาจาอันสดใส
ไม่มีแล้วคำปลอบโยนด้วยหัวใจ
ไม่มีแล้วไม่มีคัยไม่มีเทอ
ไม่มีคนร่วมตากแดดร่วมตากฝน
ไม่มีคนคอยเคียงข้างอยู่เสมอ
ไม่มีคนทุกวันเห็นทุกวันเจอ
ไม่มีเทอฉันจะสุขใด้อย่างไร
ลาแล้วเพื่อนวันวานอันหวานฉ่ำ
ลาแล้วจำไมตรีอันดีใว้
พวกเราเป็นเพื่อนกันตลอดไป
ลาแล้วใจ ลาแล้วจาก ไม่อยากลา

ไม่มีแล้วโรงเรียนระเบียบจัด
ไม่มีแล้วโต๊ะเพิ่งขัดอยากให้เขียน
ไม่มีแล้วฝ่ายปกครองไล่นักเรียน
ไม่มีแล้วพวกท้าเซียนเกรียนทุกคน
ไม่มีแล้วสนามบาสดูเพื่อนเล่น
ไม่มีแล้วตอนเย็นๆตั้งวงแฉ
ไม่มีแล้วพวกหน้าวอกแป้งเด็กแคร์
ไม่มีแล้วป้าแก่ๆขายข้าวแกง
ไม่มีแล้วสนามบอลที่เคยใช้
ไม่มีแล้วสปอตไลท์ที่ไร้แสง
ไม่มีแล้วใอ้พวกชอบแสดง
ไม่มีแล้วคัยคอยแกล้งเมื่อจากกัน
ไม่มีแล้ววันเวลาแสนสนุก
ไม่มีแล้วคืนแสนสุขที่แปรผัน
ไม่มีแล้วเพื่อนสนิทนิจนิรันดร์
ไม่มีแล้วเพื่อนกันตลอดไป คำว่าเพื่อน มีค่าหนัก กว่าคำไหน

คำว่าเพื่อน มีค่าหนัก กว่าคำไหน
คำว่าเพื่อน คือค่าใจ และค่าจิต
คำว่าเพื่อน ควรค่า คะนึงคิด
คำว่าเพื่อน คือมิตร ตลอด